تاکی باید درگیرمحدودیتها و کمبودها ونیازها باشیم تاکی به خاطرنداشتنها نق بزنیم
تاکی بگیم چون من این شرایطوندارم نمیتونم تاکی بخاطرگذشته ناراحت باشیم
نمیشه که نمیشه
اینارو من خیلی میگم خیلی درگیرکمبودهاونیازهای برآورده نشده ام روزها بهشون
فکرمیکنم ........به هرقیمتی خواستم جای خالی اونارو با چیزای دیگه پرکنم ولی همش
اشتباه پشت اشتباه........
دیروز توی اتاق با سمیه کلی حرف زدیم میگفت :به فکربالندگی و رشد فکری و روانیت
باش و....
حرفش خیلی به دلم نشست..........