یه شب مهتاب ماه میاد تو خواب منو میبره
کوچه به کوچه باغ انگوری باغ آلوچه
دره به دره صحرا به صحرا
میبره اونجا که شباپشت بیشه هایه پری میاد
ترسونو لرزون پاشو میذاره تو آب چشمه
شونه میکنه موی پریشون
یه شب مهتاب ماه میاد تو خواب منو میبره
ته اون دره اونجا که شبا یکه و تنها
تک درخت بید شادو پرامید
میکنه به ناز دستشو دراز
که یه ستاره بچکه مث یه چیکه بارون
یه جای میوه ش سر یه شاخه ش بشه آویزون
یه شب مهتاب میادتو خواب منومیبره
مث شب پره باخودش بیرون
....................
یه شب ماه میاد.......
دیگه حوصله نوشتن و ادامه دادن به بلاگ نویسی رو ندارم
ولی دوس دارم بنویسم وقتی کسی نیست که به حرفای دلت گوش بده
دیشب بتی باز از دستم ناراحت شده بود نشست۲ساعت تموم حرف زد باهام
البته بهش حق میدم واینبار دوس داشت که از حرفاش برداشت همیشگی رو نکنم
بتی اکثر اسمسای منو تو گوشیش نگه داشته بود ولی من باورم نمیشد که یه دختر
نسبت به همنوع خودش اینقد عشقولانه برخوردکنه و توی ذلش پراز حرفای نگفته
باشه ......
بتی همش از روش درمان راجرزی میگفت و اینکه پذیرش بی قیدوشرط دیگران
و اینکه در مواقع دشوار خودتو جای دیگری بذاری و میگفت که بارها خودشو
جای من گذاشته و دیده که طاقتشونداره ....
منم فقط حرفاشو گوش دادم حرفی برای گفتن نداشتن از بس که حرفای قشنگ
میزد بتی دیگه داره یه روانشناس واقعی میشه میدونم موفق میشه حرفاش بهم
کمک کرد ولی ......